Beesten

Goed, de kipjes van de camping hebben we niet gegeten, in het Indiaanse restaurant maakte ze zo lekker klaar, daar zijn we gisteravond weer gaan eten. En nu, aan het eind van de dag heeft een gegrild kippetje ons heerlijk gesmaakt. Maar tussen de 1e en de laatste kip hadden we een enerverende dag.

We werden wakker met slakken; op de binnentent, de buitentent, de fietstas en zelfs een in mijn toilettas. Murat, daar zou jij voor zorgen! Waarschijnlijk zijn ze meegelift onder onze spatborden. Hoewel die van mij aan de korte kant is waardoor de vieze spetters.... Rein je dwaalt af😏

In Paderborn verlieten we de Lippe, we fietsten nog langs wat Betuwe achtige stroompjes (Het stond er tenminste vol met fruitbomen en de kersen waren op plukhoogte😋)

Maar toen was het uit met de pret. We moesten wisselen van stroomgebied. Dat betekende 7 km de berg op, zweten, en als op een kruispunt de route slecht is aangegeven bespringen de horzels je van alle kanten. Ook zij gaan 10 km per uur... Padjes steken met honderden ons pad over.

Naar beneden is een feest en we zitten al gauw langs de Diemel. Alleen in Warburg stroomt die Diemel zo laag dat we 50 km steil moeten klimmen voor boodschappen. Cock heeft getob met haar versnelling en ik denk: ik doe vast de boodschappen. Ik stal mijn fiets in zicht, shop, en koop een kip bij de grilkipman.  Achteraf denken we dat Cock net in de winkel is als ik bij de kippenboer ben. Ze zag mijn fiets, mij niet in de supermarkt en gaat verder zoeken. Ik zie haar niet, denk dat ze t niet gehaald heeft, en daal met kip de berg weer af... onderweg en onderaan geen Cock. We bellen elkaar heel vaak, doen we anders nooit, maar zonder effect. (Hoe bel je elkaar als je beiden niet in Nederland bent? Serieuze vraag. We lieten ook Duitsers ons bellen. Die kregen ook geen contact) Als vervolgens het hele dorp gemobiliseerd is zijn we een uur verder, weer herenigd en snel op de camping. 

Na de kip heeft Cock geen puf meerom het dorp te bekijken. Rein zwoegt opnieuw alleen de berg op.